Μέσα από τις φωτογραφίες μου αυτές, θέλησα να αναδείξω τη σχέση ανάμεσα στην απομόνωση και την αδιάκοπη ροή της ζωής.

Κούκλες "βιτρίνας", ακίνητες και αδιάφορες, έρχονται σε αντιπαραβολή με τους μοναχικούς ανθρώπους στους δρόμους, που, αν και ζωντανοί, συχνά μοιάζουν αποκομμένοι από το περιβάλλον τους.

Το ασπρόμαυρο φόντο ενισχύει την αίσθηση της μοναξιάς και της αναμονής, καλώντας μας να σκεφτούμε τις διαφορές και τις ομοιότητες ανάμεσα στα ανθρώπινα όντα και τα αντικείμενα που μοιάζουν να «ζουν» μόνο μέσα από την προβολή τους. Όντα, που έστω και τρομακτικά κάποιες φορές, προσελκύουν το βλέμμα του θεατή και "λυτρώνονται" από τη μοναξιά τους.